علل ریزش موی منطقه ای و درمان آن

برخی از افراد جامعه بخصوص آقایان ممکن است با ریزش مو سکه ای در سر یا ریش خود مواجه شده باشند و این مسئله برای آنها ناراحت کننده باشد.

انواع ریزش مو

در این مقاله به بررسی علل ریزش مو منطقه ای می پردازیم. ریزش مو در اصطلاح پزشکی آلوپسی نامیده می‌شود که می‌تواند به دو دسته منتشر یا منطقه ای تقسیم بندی شود. در ریزش مو منتشر موهای تمام سر درگیر میشود ولی نوع منطقه ای یا لوکالیزه فقط قسمتی از سر را درگیر می کند.

حتما مطالعه کنید: ریزش مو ناشی از شانه زدن مو های خیس

علل ریزش مو منطقه ای

علل ریزش موی منطقه ای را می‌توان به موارد زیر تقسیم بندی کرد که در ادامه در مورد هر کدام توضیح داده خواهد شد.

۱. آلوپسی اندروژنیک

۲. هیرسوتیسم

۳. آلوپسی آره اتا

۴. تریکوتیلومانیا

۵. آلوپسی کششی

مواردی ممکن است باعث تخریب فولیکول مو شود که می تواند منجر به ایجاد ریزش موی غیر قابل برگشت شده و درمان آن جراحی است. از علل ریزش مو دائمی نیازمند جراحی میتوان به موارد زیر اشاره کرد :

در نوزادانی که نقص تکاملی کوتیس آلوپسی دارند یعنی در بدو تولد قسمتی از سر مو ندارد، جراحات فیزیکی مثل سوختگی، فشار ، عفونت های قارچی و برخی از عفونت های باکتریایی و ویروسی مثل هرپس، بدخیمی ها مثل BCC و SCC، داروها. رادیوتراپی.

شایعترین نوع ریزش مو آلوپسی آندروژنیک

شایعترین نوع ریزش مو موجود میباشد . در این نوع ریزش موهای ضخیم تیره و بلند تحت تاثیر هورمون های جنسی اندروژن به موهای کم رنگ کوتاه ظریف و کرکی تبدیل می شوند . تیپ مردانه در ۴۶ درصد مردان بین سن ۲۰ تا ۵۰ سالگی و تیپ زنانه در ۲۵ درصد زنان حدود سن ۴۰ سالگی ایجاد میشود.

ریزش موی تیپ مردانه

ریزش موی تیپ مردانه شایع‌ترین فرم ریزش مو است و به صورت اتوزومال غالب به ارث می‌رسد. در ۴۶ درصد مردان در مناطق پیشانی و گیجگاهی اندازه فولیکول ها کاهش و موی کوتاه تر و نازک تر ایجاد می شود. ازدیاد حساسیت به هورمون های آندروژن و ازدیاد اندروژن ها ممکن است در پیدایش آن نقش داشته باشند. ریزش مو از حوالی بلوغ شروع و به تدریج افزایش می‌یابد .

درمان ریزش مو

برطرف کردن عوامل تشدیدکننده ریزش مو مثل افسردگی آموزش روش صحیح نگهداری از مو . در این افراد بهتر است از شامپوهای ملایم استفاده شود. برای موهای معمولی می توان از شامپوی اطفال استفاده کرد . معمولاً در این موارد از تجویز ویتامین E، ویتامین ب کمپلکس و کپسولهای هماتینیک استفاده می شود. از درمانهای موضعی می توان به ماینوکسیدیل اشاره کرد. ماینوکسیدیل یکی از درمان های دارویی پذیرفته شده است که بیشتر در منطقه فرق سر مفید است و در ناحیه جلوی سر اثری ندارد. اثر آن به صورت کم کردن ریزش مو و تحریک رویش موی جدید است. با قطع ماینوکسیدیل تمام موهای جدید خواهند ریخت .فقط در مواردی که ریزش مو اخیراً ایجاد شده و کم باشد موثر است و روی طاسی وسیع و طولانی مدت موثر نیست . در صورت عدم پاسخ به درمان معمولاً جراحی و ترمیم مو انجام می‌گیرد . مقاله بهترین دکتر کاشت مو را مطالعه کنید.

ریزش مو در زنان

در آلوپسی آندروژنیک زنانه مناطق ریزش با مردان متفاوت است. در زنان بیشتر قسمت میانی و ورتکس و کف سر گرفتار می‌شود، در حالی که در مردان ریزش مو از پیشانی و جلو سر شروع میشود . ریزش مو در زنان دیرتر از مردان شروع می‌شود. در زنان بروز برخی بیماری ها میتواند زمینه ساز طاسی اندروژنی همراه با علائم اندروژنی از جمله جوش های صورت، افزایش موهای زائد صورت و بدن، افزایش میل جنسی باشد که با انجام آزمایشهای هورمونی می‌توان به تشخیص این موارد رسید. از جمله این بیماری ها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: تخمدان پلی کیستیک، کم کاری یا پرکاری تیروئید، تومورهای تخمدان ،تومورهای آدرنال، هایپرپلازی مادرزادی آدرنال ، تومورهای مترشحه ی پرولاکتین و تومور هیپوفیز که با انجام یکسری آزمایشات از خون قابل تشخیص هستند. در صورتی که بررسی‌های آزمایشگاهی طبیعی باشند درمان مانند آلوپسی آندروژنیک نوع مردان است. در صورتیکه اختلال کار تیروئید یا آنمی وجود داشته باشد باید درمان شود. معمولا در این موارد نیز از ویتامین‌های ب کمپلکس و تجهیز آهن و در مواردی که علت اختلال هورمونی مطرح نباشد ماینوکسیدیل استفاده میشود. از داروهایی که در خانم ها قابل استفاده است بلاک کننده های اندروژن شامل سیپروترون کامپاند و سیپروترون استات می باشد . سایر داروها شامل اسپیرونولاکتون و تریامسینولون است. داروی ضد بارداری که در آنها پروژسترون غالب باشند باعث بدتر شدن ریزش مو میشود. اگر شوره یا خارش سر نیز وجود دارد باید همزمان درمان شوند. معمولاً می‌توان شامپو یا کرم کتوکونازول استفاده کرد .

علل ریزش مو آلوپسی آره آنها

از شایعترین علل ریزش مو است. معمولاً زمینه اتوایمیون دارد .سابقه خانوادگی در ۲۰ تا ۳۰ درصد موارد وجود دارد . عوامل برانگیزنده شامل استرس، افسردگی و سایر موارد است.  اکثراً در سن کمتر ۴۰ سالگی رخ می‌دهد و زیر سه ساله خیلی نادر است. اکثرا نواحی سر و ریش و گاهی ابرو و مژه و سایر نواحی بدن را گرفتار می کند. ابتدا با یک ناحیه کوچک مدور و یا بیضی فاقد مو شروع شده و به تدریج طی چند هفته بزرگتر میشود. در نواحی که مو ریزش پیدا کرده است لکه های بدون پوست ریزی و فولیکولهای خالی مو به راحتی دیده می‌شوند . در کنار لکه های در حال گسترش موهایی که از ۴ میلی متر سطح پوست شکسته شده اند ممکن است دیده شود . موهای منطقه درگیر نازکتر و کمرنگ تر هستند . در نواحی درگیر اگر مو را بکشید به شکل علامت تعجب در می آید که اختصاصی بیماری است. ضایعه اغلب منفرد و کوچک است ولی ممکن است متعدد و بزرگ باشد و یا تمام سر را درگیر کند . اگر آلوپسی درسر یا ریش باشد باید بیمار از نظر سینوزیت، دندان چرکی و عفونت حلق بررسی شود. اکثر بیماران طی حدود ۶ الی ۱۸ ماه خود به خود بهبود می‌یابند و بهتر است به بیمار اطمینان دهیم که اکثر موارد موها خود به خود ظاهر می شوند . قدم اول درمان برای آنها استفاده از استروئید موضعی یا تزریق زیر جلدی استروئید است .

تریکوتیلومانیا

این افراد معمولاً عادت به کشیدن و پیچاندن مو دارند و معمولا از یک اختلال وسواسی اجباری رنج می برند. در اطفال دختران نوجوان و زنان شایع‌تر است .معمولا برای درمان از کلومیپرامین استفاده می شود‌.

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص پوست و مو ما نوبت بگیرید.