عفونت قارچی در زنان
یکی از مشکلات شایع در میان خانمها و در هر سنی بروز عفونتهای ناحیهی تناسلی به خصوص واژن است. یکی از انواع عفونتها، عفونتهای قارچی هستند که خودشان را بصورت خارش و سوزش در محل نشان میدهند. در متن پیش رو قصد داریم تا شما را با این نوع عفونت، علل و درمان آن آشنا کنیم.
در این مقاله میخوانید:
· عفونت قارچی واژن چیست؟
· علائم عفونت قارچی واژن
· دلایل عفونت قارچی واژن
· درمان عفونت قارچی
· عفونت قارچی واژن چگونه تشخیص داده میشود؟
عفونت قارچی واژن چیست؟
این نوع عفونت اغلب آزاردهنده است و کسی دوست ندارد راجع به آن صحبت کند. با این حال یکی از شایعترین انواع عفونتها در میان بانوان است. تخمین زده شده است حدود 75درصد از خانمها حداقل یک بار این نوع عفونت را در طول زندگیشان تجربه کردهاند. گرچه این نوع عفونت ممکن است در هر زمانی برای هرکسی رخ دهد، اما عوامل زیادی هستند که در بروز آن دخیل اند. اغلب این نوع عفونت به سادگی قابل درمان است.
واژن بطور طبیعی دارای مقادیری باکتری و قارچ است که این دو در تعادل باهم هستند. هورمون استروژن به رشد باکتریهایی به نام «لاکتوباسیل» کمک میکند. این باکتریها میکروارگانیسمهای خطرناک را میکشند و مانع از بروز بیماری در بدن میشوند. اما زمانی که به هر دلیل این تعادل بین باکتریها و قارچها بهم بخورد، فرصت برای رشد نوعی قارچ به نام «کاندیدا» فراهم شده و باعث بروز عفونت قارچی واژن میشود.
علائم عفونت قارچی واژن
خارش و سوزش شایعترین علائم عفونت قارچی واژن هستند؛ ولی علائم دیگری هم وجود دارند. ممکن است همه یا برخی از علائم زیر را تجربه کنید:
-سوزش، قرمزی و تورم واژن و فرج
-درد یا سوزش حین ادرار
-درد حین مقاربت
-ترشحات غلیظ، سفید و بیبو
اغلب اوقات مدت زمانی که عفونت قارچی بدون درمان رها شده باشد، با شدت بروز علائم ارتباط مستقیم دارد.
اگر احتمال میدهید به عفونت قارچی واژن مبتلا شدهید، قبل از درمان خودسر به پزشک مراجعه کنید. علائم عفونت قارچی واژن با سایر ناهنجاریهای مهم از قبیل عفونتهای منتقله از راه تماس جنسی(STD) و واژینوز باکتریال(عفونت واژن در اثر رشد باکتری) یکسان است. یک تشخیص دقیق برای اینکه بهترین و مناسبترین درمان را دریافت کنید ضروری است.
دلایل عفونت قارچی واژن
قارچ کاندیدا میکرروارگانیسمی است که بطور طبیعی در ناحیهی واژن وجود دارد و باکتری لاکتوباسیل رشد آن را کنترل میکند. اما اگر عاملی باعث عدم تعادل در بدن شود، این باکتری هم نمیتواند کار خودش را به درستی انجام دهد و باعث رشد بیرویهی قارچها و درنهایت بروز عفونت قارچی واژن میشود.
عوامل متعددی باعث بروز عفونت قارچی میشوند؛ از جمله:
هورمونها: بهم خوردن تعادل هورمونی در زمان حاملگی، شیردهی و یائسگی و یا مصرف داروهای پیشگیری میتواند باعث بهم خوردن تعادل واژن و بروز عفونت قارچی شود.
دیابت: اگر دیابت شما تحت کنترل نیست، افزایش قند غشای موکوزی واژن، میتواند محیط مناسبی را برای رشد قارچها فراهم کند.
آنتیبوتیکها: این دستهی دارویی میتوانند بسیاری از باکتریهای مفید ناحیهی واژن را بکشند و شرایط را برای رشد قارچها فراهم کنند.
اسپری واژن: استفاده از این محصولات میتواند تعدل واژن را بهم بریزد.
ضعف سیستم ایمنی: اگر مبتلا به HIV و یا سایر بیماریهای تضعیف کنندهی سیتم ایمنی هستید، در معرض ابتلا به این نوع عفونت هستید. از طرفی استفاده از داروهای سرکوبکنندهی سیستم ایمنی مثل کورتون و یا داروهای شیمیدرمانی هم اثر مشابهی دارند.
مقاربت: گرچه عفونت قارچی جز بیماریهای منتقله از راه رابطهی جنسی محسوب نمیشود، با این حال میتواند طی مقاربت و از فرد به فرد منتقل شود.
سایر علل:
-رژیم غذایی بد مثل مصرف زیاد غذاهای حاوی قند
-اضطراب
-کمخوابی
تشخیص عفونت قارچی واژن
عفونت قارچی به راحتی قابل تشخیص است. پزشک با گرفتن یک شرح حال دقیق روند تشخیص را آغاز میکند. او احتمالا دربارهی سابقهی عفونت قبلی و یا عفونت منتقله از راه تماس جنسی از شما سوالاتی میپرسد.
مرحلهی بعدی معاینهی لگن است. پزشک واژن و دیوارهی آن و گردن رحم را معاینه میکند. همچنین ناحیهی تناسلی خارجی را برای دیدن علائم عفونت معاینه میکند. براساس آن چه پزشک در معاینه پیدا میکند، روند تشخیص فرق میکند. پزشک ممکن است چند نمونه سلول از روی واژن شما بردارد. این سلولها برای بررسی بیشتر به آزمایشگاه فرستاده میشوند. آزمایش عموما برای زنانی درخواست میشود که برای چندمین بار به عفونت مبتلا میشوند و یا عفونت آنها قابل درمان نیست.
درمان عفونت قارچی
درمانهای مختلفی وجود دارند و پزشک بهترین درمانی را که برای شما مناسب است، انتخاب میکند. نوع درمان عموما براساس شدت بروز علائم انتخاب میشود.
عفونت ساده
برای درمان عفونت سادهی قارچی پزشک به مدت 1تا7 روز پماد موضعی یا داروی ضدقارچ تجویز میکند.
درمانهای رایج شامل:
-بوتوکونازول
-کلوتریمازول
-میکونازول
-ترکونازول
-فلوکونازول
اگر حامله هستید، بهتر است از درمانهای موضعی استفاده کنید و به هیچ وجه از فلوکونازول استفاده نکنید. بد نیست بدانید برخی درمانهای عفونت قارچی، اثر دیافراگم و کاندوم را کم میکنند و احتمال بارداری و ابتلا به عفونتهای منتقله از راه جنسی را بالا میبرند. بنابراین حتما دستورالعمل و هشدارهای مصرف دارو را قبل از استفاده مطالعه کنید.
در صورت ابتلا به عفونت قارچی ساده باید توسط پزشک پیگیری شوید تا مطمئن شوید که به درمان پاسخ دادهاید. همچنین اگر علائمتان طی دوماه بازگشت، باید مجدد به پزشک مراجعه کنید.
عفونتهای پیچیده
درصورتی که هریک از شرایط زیر را داشته باشید، روند درمان شما کمی فرق میکند و نیاز به درمان اساسی دارید.
-قرمزی، تورم، سوزش و یا خارش شدید که باعث درد یا پارگی در بافت ناحیهی واژن شود.
-بیش از 4 بار ابتلا به عفونت قارچی در طول یک سال
-ابتلا به عفونت کاندیدا اما غیر از عفونت «کاندیدا آلبیکنز»
-حاملگی
-دیابت کنترل نشده و یا سیتم ایمنی ضعیف
–HIV
درمانهای رایج برای عفونت پیچیده شامل:
-درمان 14 روزهی عفونت از طریق شیاف یا پماد یا قرص
-دو یا سه دوز مصرف فلوکونازول
-تجویز بلندمدت فلوکونازول بصورت هفتهای یک بار برای 6 هفته یا استفاده طولانی مدت از ضدقارچهای موضعی
فراموش نکنید اگر عفوت شما مدام برمیگردد، ممکن است لازم باشد شریک جنسیتان هم از نظر ابتلا به عفونت قارچی بررسی شود. اگر شک دارید که هر دو به عفونت مبتلا هستید، استفاده از کاندوم را فراموش نکنید.